پروردگار مهرپرور گشایشگری فرزانه و داناست و از سرشت مهربان خود در انسان نهاد و او را برای پیروی از سرشت مهربان خود آفرید نه برای پیروی از نفس بدکنش که دشمن انسان است. او پاکدلی و مهربانی را در سرشت الهی انسان نهاد تا هر که بخواهد پاکدل گردد، و راه راست مهربانی تنها راه به سوی پروردگار مهرپرور است. نفس بدکنش و خودپرست انسان را از ناداری هراسان ساخته و او را به ستمگری می کشاند، حال آنکه سرشت الهی انسان او را به مهرورزی و رستاخیز پر نعمت مژده می دهد. بلندای جهان با انسانهای نیکوکار و پیرو سرشت الهی زینت می یابد و با نور سرشت الهی انسانهای مهربان آراسته است این انسانهای ناب کوشک های زیبا و چشم نواز آسمان هستند واز وسوسه های نفس بدکنش ایمن شده و آن را از خود رانده اند و بد کرداران و پیروان نفس بدکنش از دیدن آن کوشک ها محروم و به حریم سرشت الهی انسان های ناب دسترسی ندارند و آنان را به شدت از خود میرانند. پس از نفس بدکنش پیروی نکنید تا به ستمکاری و زشتکاری آلوده نگردید. نفس بدکنش انسان از همراهی با سرشت مهربان الهی سر می تابد. نفس را چه می شود که از سرشت مهربان الهی سرپیچی می کند. نفس خودخواه با دوری از سرشت مهربان انسان بر خود ستم می کند. سرشت الهی انسان از نفس بدکنش بیزار و آن را از خود می راند. اگر باورمند هستید و از هوای نفس پرهیز دارید از تهدید های نفس نترسید، بلکه از رستاخیز خود بهراسید. نفس تا گاه رستاخیز می جنبد و زندگی انسان را به گرداب ستم و تبعیض فرو می کشد و با دشمنی می آمیزد و از صلح دور می کند. نفس ستمکار انسان را می فریبد و با آرزوهای دور و دراز سرگرم می سازد. هرکس راه نفس ستمکار را برگزیند، سرگرم آرزوی داشته های گوناگون دنیا می شود و از راه سرشت الهی خویش باز میماند و این زیانی آشکار است. دورباش به نفس بدکنشِ ستمکار که با وسوسه انسان های باورمند و مهربان را به سوی خود می کشاند. از هوای نفس بپرهیزید که ستمکار خواهید شد. و نبرد سرشت الهی با نفس بدکنش تا هنگامه رستاخیز ادامه خواهد یافت. نفس بدکنش فریبکار، دنیا را در چشمان انسانها چنان می آراید تا فریفته آن گردد. تنها پیروان تاب راه مهر پروردگار مهرپرور از فریب نفس بدکنش در امان هستند. فراموشی در دوری از ستمکاران هوای نفس است. در رستاخیز ستمگران و همتاآوران که از سرشت مهربان و الهی خود آگاهانه دوری جسته و از نفس بدکنش پیروی کرده اند دردمندانه خود را سرزنش کنند. نفس بدکنش بر باورمندانی که سرشت مهربان الهی را پشتیبان خود دارند، سروری ندارد. نفس بدکنش سرور ستمکاران و انباز آوران است. پیرو سرشت الهی نیکوتر سخن را گوید، گفتار پرخاشگرانه از وسوسه نفس بدکنش و دشمنی آشکار با خود است. به راستی که انسان اراده و سرشت الهی خود را استوار نمی دارد و آنها را به فراموشی می سپارد. انسانهای سخت دل می دانند که نفس بدکنش دشمن آنان است و آنها را از پردیس دور می سازد پردیسی که سرشار از خوبی و دارایی است و هیچ رنجی در آن نباشد. نفس بدکنش با آرزوی زندگی جاوید و پادشاهی بی پایان انسان را وسوسه و او را از مهر و سرشت الهی دور می کند. فریب خوردگان نفس بدکنش در صورت پشیمانی می توانند کردار بد خود را با نیکی جبران و بپوشانند. انسان پشیمان از بدی چون به نیکی بپردازد از گمراهی نجات می یابد. ستمکاران با وجود اینکه سرشت مهربان و الهی خود را باور دارند اما آنگاه که با نفس پرستان خلوت می کنند با آنان همراهی و خود را مسخره می کنند. هر کس جز پروردگار مهرپرور را باور کند، در راهی تاریک و دور گم شده، اشتباه ناباورمندی و یا همتا آوری قابل جبران نیستند. آنچه را به جای پروردگار مهرپرور می خوانند، جز اجسامی بی جان و همنوایی با نفس سرکش نمی باشد. از مستی و قمار دست بکشید، زیرا نفسِ بدکنش شما را از یاد و نیایش پروردگار مهرپرور باز داشته و به سوی کینه و دشمنی می کشاند. آنانکه ندای سرشت خود را نشنیده و به طمع پادشاهی و عمر جاوید فریب نفس بدکنش را بخوردند شرمسار میشوند. آزمندی و خودخواهی آنان باعث شد تا نفس بدکنش و وسوسه گر را دوست راستین خود پندارند. با آنکه سرشت الهی آنان را به مهر پروردگار رهنمون می شد اما آنان از وسوسه های نفس ستمکار پیروی کردند و آنگاه چون از اشتباه خویش پشیمان شدند برای جبران به چاره جویی پرداختند. ناباورمندی در کنار نفس بدکنش همه جا در کمین انسان است پس هشیار باش تا مانند نیاکانت شرمگین نگردی و از فردوس بازنمایی. به جای ولخرجی و اسرافکاری حق خویشاوندان، درماندگان و واماندگان را بده. زیرا نفس بدکنش نسبت به سرشت الهی تو بسیار ناسپاس است و اسرافکارانِ ولخرج به نیازمندان ستم می کنند. انسانها با دشمنی از آسایش و پردیس و با مهربانی از رنج و دوزخ دور می شوند. هرکس از مهربانی و سرشت الهی خویش روی بگرداند، زندگی بر وی تلخ و در رستاخیز نیکی نخواهد دید. یقینا در رستاخیز پیروان نفس بدکنش و یارانشان از دیدن کردار خود به زانو در می آیند. نفس پرستان به سوی ستمکاران و ناباورمندان کشیده می شوند و از راه مهر بیرون می روند. باورمندان نیکوکار با پیروی از سرشت الهی خود به مبارزه می پردازند و ناباورمندان ستمکار در راه نفس ستمکار خود مبارزه می کنند، بدانید که نیرنگ ستمکاران سست بنیان است، پس با آنان مبارزه کنید. وسوسه های نفس بدکنش شما را از راه مهر پروردگار دور و از انباز آوران می سازد. به درستی آنان که راه سرشت الهی را برگزیده اند راهیاب و آنان که راه نفس ستمکار را انتخاب کرده اند، گمراه هستند. و از وسوسه های نفس بدکنش به سرشت الهی خود پناه می برم. سرشت الهی در پیروان نفس بدکنش تجلی نمی یابد. آیا به شما بگویم در پیروان نفس بد کنش چه چیز تجلی می یابد؟ هر آنچه که در دروغگویان و بزه کاران متجلی می گردد. شکوفه های زشت منظرِ درختان دوزخ نفس بدکنش انسانهای ستمکار است. و هر که یاد مهر و سرشت مهربان الهی خود را فرو گذارد، نفس بدکنش او سر بر آورده همنشین او گردد. هرکس از نفس بدکنش پیروی کند همدم نفس پرستان می گردد و سرشت الهی خود را از یاد می برد و زیانکار می شود. انسانی که با وسوسه نفس ستم می کند در رستاخیز از کردار خود بیزار است و پاسخی در برابر سرشت الهی خود ندارد. پیامبران پیش از من نیز چون آرزوی مهر گستری در سر داشتند نفسِ بدکنش به وسوسه می پرداخت و آنان وسوسه ها را از خود می زدودند و سرشت الهی خود را پایدار می ساختند همه پیامبران در معرض نفس بدکنش خود یا پیشوایان بد سیرت و پیروان آنان که سخنانی آراسته و فریبکارانه بر علیه پیامبران میزنند بوده اند و بیمار دلان و سیه دلان این بی نظمی را دستاویز آشوب می نمایند، حقا که ستمکاران همواره ناسازگار هستند. سلیمان از نیروی بنایان و غواصان نفس پرور بهره مند بود. و ایوب آن پیرو سرشت مهربان الهی را بیاد می آورم که از رنج و شکنجه نفس بدکنش به فریاد بود.