پروردگارم بسیار مهربان، نزدیک، شنوا و گواهی او بسنده است، من پیام مهر او را می‌رسانم که انسان را از سرشت خود پر نموده و آفریده است، نیکی از سرشتِ الهیِ انسان و بدی از نفس بدکنش انسان است و انسان خردمند گواهی می‌دهد که سرشتِ مهربانِ او الهی است و از وسوسه‌های نفسِ بدکنش خود آگاه است، حتی آنگاه که بهانه می‌آورد، باورمندی تجلیِ سرشتِ مهربانِ الهیِ انسان و نفسِ بدکنش گزینه نابخردان است، ناباورمندان و نامهربانان آنچه را بجایِ پروردگارِ مهرپرور می‌خوانند جز گمان و وسوسه‌ی نفسِ بدکنش نیست، حال آنکه رستگاری در پیروی از سرشتِ مهربانِ الهی است، اگر به‌کژی گراییم، نفسِ خویش را سرزنش کنیم و اگر مهربانی پیشه‌ کنیم، آن‌را تجلیِ اراده‌ و سرشتِ الهیِ خود بدانیم، نفسِ بدکنشِ انسان همواره برایِ ستم پیشتاز است و در رستاخیز دستاویزی برای ستمگری‌های خود ندارد، خوشا به‌حال آن خرد‌ورزی که سرشتِ مهربانِ خود را می‌شناسد و از وسوسه‌هایِ نفسِ بدکنش دوری می‌گزیند، ای انسانهای نیکو‌سرشت که با پیروی از نفسِ بدکنش بر خود ستم روا داشته‌اید، به سرشتِ الهیِ خود امیدوار و با مهربانی همه‌ی خطاهای خود را بپوشانید، انسان برایِ مهربانی تواناست، بشنوید و بپذیرید و تا می‌توانید به نیازمندان کمک کنید که نیکوکاری برای انسان بهتر است و از آزمندیِ نفسِ بدکنش بپرهیزید، پیروِ نفسِ بدکنش خود را دوزخی می‌سازد، هر کس نیکی را برگزید رستگار شد و آن‌که ستم را برگزید نومید گردید، ای آنکه بر وسوسه‌ی نفسِ بدکنش چیره شده‌ای، با خشنودی به‌سویِ پروردگارت که از تو خشنود است باز‌گرد.
اندیشه ورزان در این نشانه‌یِ الهی اندیشه کنند، بازگشت جان‌ها به‌سوی پروردگار مهرپرور است، هنگام خواب نیز جان‌ها ستانده می‌شود و برخی از جان‌ها برای سرآمدی به تن باز‌می‌گردد، همه انسان‌ها به‌سوی رستاخیز می‌شتابند و گواه کردار خویش خواهند بود، آیا روز رستاخیز را باور ندارید؟ آیا وسوسه‌های نفسِ بدکنش را باور‌ ندارید؟ تردید ندارم نفسِ آفریننده هستی مهربانی را برگزیده و رستاخیز را برپا خواهد نمود و آنکه این را درنیابد زیان می‌یابد، در رستاخیز هرکس کردارِ خود را می‌بیند و بر آن گواه است، در رستاخیز هیچ یاري نباشد و ستمگران و همتاآوران که از سرشتِ مهربان و الهیِ خود آگاهانه دوری‌جسته و از نفسِ بدکنش پیروی کرده‌اند دردمندانه خود را سرزنش‌کنند، در رستاخیز پیروان سرشتِ مهربانِ الهی خود را در گستره‌ای بی‌پایان از نیکی‌ها، شادی‌ها و زیبایی‌ها خواهند‌یافت و به‌ همه‌ی خواسته‌های خود نایل می‌آیند،
پروردگار مهرپرور به کردار همگان آگاه است، زن و مرد از یک گوهر آفریده شدند تا با آرامش و آمیزش با یکدیگر زندگی کنند، زن و شوهر بهتر است تا نسبت به یکدیگر بخشایش، آشتی و نیکویی پیشه کنند تا ناسازگاری و رویگردانی از میان برود، افسوس انسان ها در ناتوانی باورمند و نیایشگر و در توانایی همتاآور و ناسپاس می‌شوند.
من قرآن، راهنمایِ زندگی و هشدارِ رستاخیز را برای شما می‌خوانم، انتخابِ راه یا بیراهه با شماست، قرآن کتابی است که بر دلِ من پرتو افکنده و به درستی در اختیارِ همه انسانهاست، پیروانِ سرشتِ مهربانِ الهی را راهنما و پیروانِ نفسِ بدکنش را بهره‌ای از آن نباشد، میراثِ پیامبرانِ برگزیده برایِ انسان‌ها کتابِ آنان است، اما انسان‌ها برخی پیروِ نفسِ بدکنش، برخی میانه‌رو و برخی پیروِ سرشتِ مهربانِ الهی می‌شوند، ابراهیم و اسحق از فرخندگان بودند و فرزندانشان برخی نیکوکار و پیرو سرشتِ مهربانِ الهی و برخی آشکارا ستمکار و پیروِ نفسِ بدکنش گردیدند، یوسف گفت: پروردگارم مهربان است و من نیز سرشتِ مهربان و الهیِ خود را برگزیده ام، هرچند نفسِ بدکنش و سرکش مرا به ستم می‌خواند.