دلِ فرزانه بزرگ است؛
به بزرگیِ سرشتِ راستین، به هستی ماند؛
پس، دلِ مردمان، دلِ اوست،
با پاکان و پلشتان نیکی می‌ورزد؛
با راستان و ناراستان، راستی روا می‌دارد؛
فرزانه، دوبین نیست؛ یک را، سرشتِ مردمان را می‌بیند.
فرزانه، در جهان نرم و بی‌آلایش است؛
دلِ او با دلِ جهان درآمیخته است؛
پس، مردمان، گوش و چشم به او می‌سپارند؛
و او به آنان چون کودکانِ پاک‌نهاد می‌نگرد.
***
Notebook Forty-Nine
The heart of the Sage is vast
as vast as the True Nature,
enduring as Being itself.
Thus, the hearts of the people
are his own heart.
With the pure and the corrupt,
he acts with goodness;
with the righteous and the unrighteous,
he responds with truth.
The Sage is not two-sighted;
he sees the One
the true nature within humankind.
He dwells in the world
gentle and untainted;
his heart mingled with
the heart of the world.
Therefore, people turn
their ears and eyes to him,
and he regards them
as children of pure heart.
Translation by AI