سوره المومنون

ثم خلقنا النطفة علقة فخلقنا العلقة مضغة فخلقنا المضغة عظاما فكسونا العظام لحما ثم أنشأناه خلقا آخر فتبارك الله أحسن الخالقينَ(14)

برداشت از آیه :آفرین بر پروردگارِ مهرپرور برترین آفریننده که انسان را آخر‌بار از نطفه، خون، استخوان، گوشت و پوست پدید‌آورد.

روشنگری:پروردگار مهرپرور از آیه 31 تا آیه 34 سوره بقره، آیه 70 الاسراء، آیه 14 سوره المؤمنون، آیه 72 سوره ص، آیه 30 سوره الروم، آیه 72 احزاب، آیه 39 نجم، آیات 14 و 15 قیامت، آیه 6 انشقاق، آیه 8 شمس، آیه 4و5 تین، آیات 6،7،8 زلزله، آیه 6 عادیات، رتبه های اعطایی به انسان را نام می برد:
1- انسان را جانشین خود بر روی زمین معرفی می کند.
2- فرشتگان را از شناخت کامل انسان عاجز قلمداد می کند.
3- با آموزش اسماء دانایی انسان را به کمال می رساند.
4- افزونی دانایی انسان را نسبت به فرشتگان به نمایش می گذارد.
5- فرمود تا فرشتگان انسان را ستایش نموده و در خدمت او قرار گیرند.
6- فرمود فرزندان آدم را گرامی داشته و بر بسیاری برتری بخشیده.
7- پروردگار مهرپرور خشکی و دریا را تحت سلطه فرزندان آدم قرار داد و چیزهای پاکیزه را روزی او نمود.
8- پروردگار بخاطر کمال خلقت انسان برخود درود و آفرین می گوید.
9- پروردگار پس از آفرینش اولیه انسان از روح خود در انسان می دمد.
10- پروردگار انسان را بر سرشت مهر خویش آفریده است.
11- انسان کوچک اندام چه شجاع و پرتوان است، او اراده و سرشت الهی را که عظمت کهکشانها در برابرش ناچیز است را با خود دارد.
12- فرمود انسان هرچه را بخواهد از راه تلاش به دست آورد.
13- فرمود انسان بر درون خود آگاه است.
14- فرمود انسان حتی آنگاه که بهانه می تراشد، بر درون خود آگاه است.
15- فرمود اگرچه با رنج و تلاش فراوان، لیکن انسان به پروردگارش خواهد رسید.
16- اختیار بدکاری و نیکوکاری در وجود انسان بنا نهاده شده است.
17- آفرینش انسان نیکو ترین مرتبه از آفرینش هستی است.
18- اما همین انسان نیکوترین مرتبه، به پست ترین مرتبه آفرینش نیز فرو می افتد.
19- در روز رستاخیز هر کس به اندازه وزن ذره ای نیکی کرده آن را خواهد دید ، و هرکس به اندازه وزن ذره ای بدی نموده آن را خواهد دید.
20- و با این همه انسان در برابر پروردگارش ناسپاس است.

وقل رب أعوذ بك من همزات الشياطينَ(97)

برداشت از آیه :و از وسوسه‌های نفسِ بدکنش به سرشتِ الهیِ خود پناه می‌برم.

فإذا نفخ في الصور فلا أنساب بينهم يومئذ ولا يتساءلونَ(101)

برداشت از آیه :در رستاخیز انسان‌ها دوباره روح می‌یابند و کردارشان پشتوانه‌ی آنان می‌شود.

ومن يدع مع الله إلها آخر لا برهان له به فإنما حسابه عند ربه إنه لا يفلح الكافرونَ(117)

برداشت از آیه :هرکس به جای سرشتِ الهیِ نفسِ بدکنش را بخواهد به خود ستم نموده و در رستاخیز رستگار نمی‌شود.

روشنگری:- ومن يدع مع الله إلها آخر = هرکس به جای سرشتِ الهیِ نفسِ بدکنش را بخواند
- لا برهان له = نابخردانه
- فإنما حسابه عند ربه إنه لا يفلح الكافرون = به خود ستم نموده و رستگار نمی شود.