سوره طه

وأنا اخترتك فاستمع لما يوحىَ(13)

برداشت از آیه :من به ندای سرشت و اراده‌ی الهیِ خود پیوسته‌ و از برگزیده‌گان هستم.

إذ أوحينا إلى أمك ما يوحىَ(38)

برداشت از آیه :آنگاه مادرت با نورِ سرشتِ الهیِ خود اراده نمود، شگفت‌آور اراده‌ای!

إنا قد أوحي إلينا أن العذاب على من كذب وتولىَ(48)

برداشت از آیه :سرشت و اراده‌ی الهی به ما می‌گوید که ناباورمندان و ستمگران را رستاخیزی رنج‌آور خواهد بود.

يوم ينفخ في الصور ونحشر المجرمين يومئذ زرقاَ(102)

برداشت از آیه :در زندگی دوباره، چشمان انسان‌های ستمکار خیره و تار می‌شود.

يومئذ لا تنفع الشفاعة إلا من أذن له الرحمن ورضي له قولاَ(109)

برداشت از آیه :آن مهربان چنین مقرر فرموده تا در رستاخیز آنان‌که سرشت و اراده‌ی الهی‌شان متجلی و نیکو گفتار بوده‌اند، با او هم‌راه شوند.

روشنگری:این آیه شفاعت و تجویز آن‌ را بصورت عام برای همه‌ی انسان‌ها بیان می‌کند(اذن)، نه برای افراد ویژه.

فتعالى الله الملك الحق ولا تعجل بالقرآن من قبل أن يقضى إليك وحيه وقل رب زدني علماَ(114)

برداشت از آیه :بزرگا پروردگار مهرپروری که پادشاهِ برحق است، در خوانش قرآن پیش از تجلیِ اراده و سرشتِ الهیِ خود شتاب نمی‌کنم، و در آرزوی فزونی دانشِ خود هستم.‌

ولقد عهدنا إلى آدم من قبل فنسي ولم نجد له عزماَ(115)

برداشت از آیه :به‌راستی که انسان پیوند سرشتِ مهربان و اراده‌ی پروردگارِ خود را استوار نمی‌دارد و آن‌را به فراموشی می‌سپارد.

روشنگری:آیات 172 اعراف و 60 یس به این پیمان پروردگار مهرپرور با انسان اشاره دارد.

وإذ قلنا للملائكة اسجدوا لآدم فسجدوا إلا إبليس أبىَ(116)

برداشت از آیه :و آنگاه که سرشتِ مهربان و اراده‌ی الهی در انسان نهاده‌ شد، نفسِ بدکنش او به وسوسه‌گری پرداخت.

فقلنا يا آدم إن هذا عدو لك ولزوجك فلا يخرجنكما من الجنة فتشقىَ(117)

برداشت از آیه :مرد و زن می‌دانند که نفسِ بدکنش دشمن است و آنان را تیره‌بخت و از پردیس دور می‌سازد.

إن لك ألا تجوع فيها ولا تعرىَ(118)

برداشت از آیه :پردیسی که سرشار از رفاه و شادی است.

وأنك لا تظمأ فيها ولا تضحىَ(119)

برداشت از آیه :و هیچ رنجی در آن نباشد.

فوسوس إليه الشيطان قال يا آدم هل أدلك على شجرة الخلد وملك لا يبلىَ(120)

برداشت از آیه :نفسِ بدکنش با نویدِ زندگیِ جاوید و پادشاهیِ بی‌پایان انسان را وسوسه و او را از سرشتِ مهربانِ الهی دور می‌کند.

فأكلا منها فبدت لهما سوآتهما وطفقا يخصفان عليهما من ورق الجنة وعصى آدم ربه فغوىَ(121)

برداشت از آیه :فریب‌خوردگانِ نفسِ بدکنش چون پشیمان شوند، بدی را با نیکی می‌پوشانند.

روشنگری:فاکلا منها و عصی ربه: از سرشت مهرپرور خود سر پیچید.
فبدت لهما سواتهما: بدی خود را مشاهده نمودند.
فغوی: فرمان از نفس بدکنش بردند.
و طفقا....: کوشش برای پوشش بدی خود.
-برای روشنگری بیشتر به واژگان کلیدی انسان، ملائکه، شیطان، ابلیس و جن مراجعه شود.

ثم اجتباه ربه فتاب عليه وهدىَ(122)

برداشت از آیه :انسان چون از بدی پشیمان و به‌ نیکی روآورد از گمراهی نجات می‌یابد.

قال اهبطا منها جميعا بعضكم لبعض عدو فإما يأتينكم مني هدى فمن اتبع هداي فلا يضل ولا يشقىَ(123)

برداشت از آیه :دشمنی زاییده‌ی نفسِ بدکنش و دوری از پردیس است و مهربانی پیروی از سرشتِ مهربانِ الهی و راهِ پردیس است.

ومن أعرض عن ذكري فإن له معيشة ضنكا ونحشره يوم القيامة أعمىَ(124)

برداشت از آیه :هرکس از سرشتِ مهربانِ الهیِ خویش رو‌گردان شود، زندگی بر وی تلخ و در رستاخیز نیکی نمی‌بیند.

قال رب لم حشرتني أعمى وقد كنت بصيراَ(125)

برداشت از آیه :در رستاخیز چشم‌ ستمکاران پردیس و زیبایی‌ها را نمی‌بیند.

قال كذلك أتتك آياتنا فنسيتها وكذلك اليوم تنسىَ(126)

برداشت از آیه :و دریابند که سرشتِ مهربانِ الهیِ خود را در جهان به فراموشی سپرده اند.