سوره الاسرا

ويدع الإنسان بالشر دعاءه بالخير وكان الإنسان عجولاَ(11)

برداشت از آیه :انسان شتابناک به بدی می‌پردازد و آن را نیک می‌خواند.

وكل إنسان ألزمناه طائره في عنقه ونخرج له يوم القيامة كتابا يلقاه منشوراَ(13)

برداشت از آیه :انسان مسئول کردار خویش است و در رستاخیز همان را می بیند.

اقرأ كتابك كفى بنفسك اليوم عليك حسيباَ(14)

برداشت از آیه :در رستاخیز هرکس کردارِ خود را می‌بیند و بر آن آگاه است.

وإذا أردنا أن نهلك قرية أمرنا مترفيها ففسقوا فيها فحق عليها القول فدمرناها تدميراَ(16)

برداشت از آیه :آنگاه که انسان‌های برخوردار به ستمگری گرایند، هم‌زمان نابودی شهرهای خود اراده نموده اند.

وآت ذا القربى حقه والمسكين وابن السبيل ولا تبذر تبذيراَ(26)

برداشت از آیه :بجای ولخرجی و اسرافکاری حق خویشاوندان، درماندگان و واماندگان را بده.

إن المبذرين كانوا إخوان الشياطين وكان الشيطان لربه كفوراَ(27)

برداشت از آیه :زیرا نفسِ بدکنش نسبت به سرشتِ الهی تو بسیار ناسپاس است و اسرافکارانِ ولخرج به نیازمندان ستم می‌کنند.

أفأصفاكم ربكم بالبنين واتخذ من الملائكة إناثا إنكم لتقولون قولا عظيماَ(40)

برداشت از آیه :این سخن نارواست که به فرشتگان جنسیت نسبت می دهند.

وقل لعبادي يقولوا التي هي أحسن إن الشيطان ينزغ بينهم إن الشيطان كان للإنسان عدوا مبيناَ(53)

برداشت از آیه :پیرو سرشتِ مهربانِ الهی نیکوتر سخن را گوید، گفتار پرخاشگرانه از وسوسه‌ی نفسِ بدکنش و دشمنیِ آشکار با‌خود است.

وإذ قلنا للملائكة اسجدوا لآدم فسجدوا إلا إبليس قال أأسجد لمن خلقت طيناَ(61)

برداشت از آیه :نفسِ بدکنش انسان را از سرشتِ مهربان و جانشینی‌ی پروردگار ناکام می‌کند.

قال أرأيتك هذا الذي كرمت علي لئن أخرتن إلى يوم القيامة لأحتنكن ذريته إلا قليلاَ(62)

برداشت از آیه :با وجودِ سرشتِ الهی و امکانِ جانشینیِ پروردگارِ مهرپرور، بیشتر انسان‌هایِ خودخواه راهِ نفسِ بدکنش را برمی‌گزینند.

روشنگری:سرشتِ مهربان، امکانِ جانشینی‌ی پروردگار، وجود خرد و اراده و... در انسان از کرامت های پروردگار مهرپرور به انسان است.

قال اذهب فمن تبعك منهم فإن جهنم جزاؤكم جزاء موفوراَ(63)

برداشت از آیه :نفسِ بدکنش را از خود برانید زیرا در رستاخیز درد و رنجی فراوان برای خود فراهم می‌آورید.

روشنگری:سرشت الهی انسان به نفس بدکنش دورباش می گوید زیرا پیروی از نفس بدکنش انسان را دوزخی می سازد.

واستفزز من استطعت منهم بصوتك وأجلب عليهم بخيلك ورجلك وشاركهم في الأموال والأولاد وعدهم وما يعدهم الشيطان إلا غروراَ(64)

برداشت از آیه :نفسِ بد‌کنش با آرزوها، مال اندوزی و برتری جویی انسان‌ها را می‌فریبد و به دام می‌اندازد و از سرشتِ الهی دور می‌سازد.

إن عبادي ليس لك عليهم سلطان وكفى بربك وكيلاَ(65)

برداشت از آیه :و فقط انسان‌هایِ دارایِ سرشتِ نابِ الهی از فریبِ نفسِ بدکنش در امان خواهند بود.

ولقد كرمنا بني آدم وحملناهم في البر والبحر ورزقناهم من الطيبات وفضلناهم على كثير ممن خلقنا تفضيلاَ(70)

برداشت از آیه :و انسان که از خشکی و دریا برخوردار است، آشکارا با سرشتِ مهربانِ خود بر بسیاری از آفریدگان برتری دارد.

روشنگری:پروردگار مهرپرور از آیه 31 تا آیه 34 سوره بقره، آیه 70 الاسراء، آیه 14 سوره المؤمنون، آیه 72 سوره ص، آیه 30 سوره الروم، آیه 72 احزاب، آیه 39 نجم، آیات 14 و 15 قیامت، آیه 6 انشقاق، آیه 8 شمس، آیه 4و5 تین، آیات 6،7،8 زلزله، آیه 6 عادیات، رتبه های اعطایی به انسان را نام می برد:
1- انسان را جانشین خود بر روی زمین معرفی می کند.
2- فرشتگان را از شناخت کامل انسان عاجز قلمداد می کند.
3- با آموزش اسماء دانایی انسان را به کمال می رساند.
4- افزونی دانایی انسان را نسبت به فرشتگان به نمایش می گذارد.
5- فرمود تا فرشتگان انسان را ستایش نموده و در خدمت او قرار گیرند.
6- فرمود فرزندان آدم را گرامی داشته و بر بسیاری برتری بخشیده.
7- پروردگار مهرپرور خشکی و دریا را تحت سلطه فرزندان آدم قرار داد و چیزهای پاکیزه را روزی او نمود.
8- پروردگار بخاطر کمال خلقت انسان برخود درود و آفرین می گوید.
9- پروردگار پس از آفرینش اولیه انسان از روح خود در انسان می دمد.
10- پروردگار انسان را بر سرشت مهر خویش آفریده است.
11- انسان کوچک اندام چه شجاع و پرتوان است، او اراده و سرشت الهی را که عظمت کهکشانها در برابرش ناچیز است را با خود دارد.
12- فرمود انسان هرچه را بخواهد از راه تلاش به دست آورد.
13- فرمود انسان بر درون خود آگاه است.
14- فرمود انسان حتی آنگاه که بهانه می تراشد، بر درون خود آگاه است.
15- فرمود اگرچه با رنج و تلاش فراوان، لیکن انسان به پروردگارش خواهد رسید.
16- اختیار بدکاری و نیکوکاری در وجود انسان بنا نهاده شده است.
17- آفرینش انسان نیکو ترین مرتبه از آفرینش هستی است.
18- اما همین انسان نیکوترین مرتبه، به پست ترین مرتبه آفرینش نیز فرو می افتد.
19- در روز رستاخیز هر کس به اندازه وزن ذره ای نیکی کرده آن را خواهد دید ، و هرکس به اندازه وزن ذره ای بدی نموده آن را خواهد دید.
20- و با این همه انسان در برابر پروردگارش ناسپاس است

وإن كادوا ليفتنونك عن الذي أوحينا إليك لتفتري علينا غيره وإذا لاتخذوك خليلاَ(73)

برداشت از آیه :نزدیک بود به خاطر دوستی با شما برخلاف سرشت و اراده‌ی الهیِ خود عمل کنم و گمراه شوم.

وإذا أنعمنا على الإنسان أعرض ونأى بجانبه وإذا مسه الشر كان يئوساَ(83)

برداشت از آیه :چون انسان به فراخی می‌رسد سرشتِ مهربان و الهیِ خود را از یاد می‌برد و آنگاه که به پیروی از نفسِ بدکنش در بدی می‌افتد نا‌امید می‌شود.

قل كل يعمل على شاكلته فربكم أعلم بمن هو أهدى سبيلاَ(84)

برداشت از آیه :به شما می‌گویم، انسان با سرشتِ الهی، راه نیکوتر را خوب می‌شناسد و کردار انسان به اراده اوست.

ويسألونك عن الروح قل الروح من أمر ربي وما أوتيتم من العلم إلا قليلاَ(85)

برداشت از آیه :از سرشت مهربان و اراده‌ی الهی می پرسید؛ به شما بگویم سرشت و اراده‌ی الهیِ انسان از همان سرشت و اراده‌ی پروردگار مهرپرور است و ما دانش کمی از آن داریم.

ولئن شئنا لنذهبن بالذي أوحينا إليك ثم لا تجد لك به علينا وكيلاَ(86)

برداشت از آیه :و قطعا اگر از سرشت و اراده‌ی الهیِ خود روی‌گردان شوم، در رستاخیز خشنود نخواهم شد.

قل لئن اجتمعت الإنس والجن على أن يأتوا بمثل هذا القرآن لا يأتون بمثله ولو كان بعضهم لبعض ظهيراَ(88)

برداشت از آیه :کتابی مانند قرآن از توان بدسیرتانِ دانا و پیروانشان بیرون است.

روشنگری:جن، انس، شیطان، ابلیس و عفریت اشاره به نفسِ بدکنش و بدسیرت انسان است.

أو يكون لك بيت من زخرف أو ترقى في السماء ولن نؤمن لرقيك حتى تنزل علينا كتابا نقرؤه قل سبحان ربي هل كنت إلا بشرا رسولاَ(93)

برداشت از آیه :پروردگارم بی‌نیاز است و من نه در زمین کاخی از طلا دارم و نه از آسمان کتابی برای شما می‌آورم، من انسانی هستم که پیام سرشتِ الهیِ خود را به شما می‌رسانم.

قل لو كان في الأرض ملائكة يمشون مطمئنين لنزلنا عليهم من السماء ملكا رسولاَ(95)

برداشت از آیه :اگر بر روی زمین فرشتگان می زیستند، بدون تردید پیامبرشان از جنس خودشان یعنی فرشته می بود.

قل لو أنتم تملكون خزائن رحمة ربي إذا لأمسكتم خشية الإنفاق وكان الإنسان قتوراَ(100)

برداشت از آیه :به شما بگویم که انسانِ پیروِ نفسِ بدکنش تنگ نظر است، حتی اگر گنجينه‌‏هاىِ هستی از آنِ او باشد همچنان از بيمِ ناداری بخشش نمی‌کند.

قل ادعوا الله أو ادعوا الرحمن أيا ما تدعوا فله الأسماء الحسنى ولا تجهر بصلاتك ولا تخافت بها وابتغ بين ذلك سبيلاَ(110)

برداشت از آیه :آفرینش های نیکو از آنِ پروردگار مهرپرور است، چه او را مهربان و چه پروردگار مهرپرور بخوانید، نیایش خود را نه با آوای بلند و نه بسیار آهسته، بلکه با آوایی میانه برپا دارید.