سوره هود

وقال اركبوا فيها بسم الله مجراها ومرساها إن ربي لغفور رحيمَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

روشنگری:
نوح گفت پروردگارم مهربان و خطا هایمان را با نیکی هایمان می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.

وهي تجري بهم في موج كالجبال ونادى نوح ابنه وكان في معزل يا بني اركب معنا ولا تكن مع الكافرينَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

قال سآوي إلى جبل يعصمني من الماء قال لا عاصم اليوم من أمر الله إلا من رحم وحال بينهما الموج فكان من المغرقينَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

وقيل يا أرض ابلعي ماءك ويا سماء أقلعي وغيض الماء وقضي الأمر واستوت على الجودي وقيل بعدا للقوم الظالمينَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

ونادى نوح ربه فقال رب إن ابني من أهلي وإن وعدك الحق وأنت أحكم الحاكمينَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

قال يا نوح إنه ليس من أهلك إنه عمل غير صالح فلا تسألن ما ليس لك به علم إني أعظك أن تكون من الجاهلينَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

قال رب إني أعوذ بك أن أسألك ما ليس لي به علم وإلا تغفر لي وترحمني أكن من الخاسرينَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

قيل يا نوح اهبط بسلام منا وبركات عليك وعلى أمم ممن معك وأمم سنمتعهم ثم يمسهم منا عذاب أليمَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

تلك من أنباء الغيب نوحيها إليك ما كنت تعلمها أنت ولا قومك من قبل هذا فاصبر إن العاقبة للمتقينَ

برداشت از آیه :نیکوکاران رستگار می‌شوند و من با شکیبایی و با تجلیِ اراده و سرشتِ الهیِ خود از گذشته آگاه می‌شوم.

وإلى عاد أخاهم هودا قال يا قوم اعبدوا الله ما لكم من إله غيره إن أنتم إلا مفترونَ

برداشت از آیه :( آیات 50 تا 60 )و هود به مردم عاد گفت ای برادران من از شما چشمداشتی ندارم، زیرا تلاش مرا پروردگار و آفریدگارم جبران خواهد نمود، پس خرد بورزید و تنها پروردگارِ مهرپرورِ یکتا که ابر و باران را پدید آورد و روزی و توان شما را بیفزود، ستایش کنید و از خطا روی گردانده، به کردار شایسته روی آورید و بر او بهتان مبندید تا خطای شما پوشیده گردد، اما آنان سخنان هود را باور نکرده، نشانه های او را نپذیرفته و همتایانی که بجای پروردگار برساخته بودند را رها نکردند، آنان هود را از گزند همتایانشان می ترسانیدند، و هود سوگند یاد می کرد که توانایی از آنِ پروردگار مهرپرور، آفریننده همه موجودات و نگاهبان هستی است و او پیام رسان است و راه مهرِ پروردگار را به درستی می داند و به او پشتگرم است و اگر همه همتایانشان بدخواه او شوند، هرگز آسیبی به او نخواهد رسید، هود به آنان می گفت اگر آنان مهربان نباشند خود زیان نموده و آنگاه که مرگ آنان را در رباید و جهان را به دیگران بپردازند، زمان رنج آنان فرا خواهد رسید و او و باورمندان از مهر پروردگار مهرپرور برخوردار خواهند شد، آری مردمان عاد با نشانه های پروردگار مهرپرور به ستیز برخاستند و بجای پیامبرشان از زورگویان ستیزه خو پیروی کردند و آن ناباورمندان در دنیا و آخرت سزاوار دورباش پروردگار مهرپرور گردیدند.

روشنگری:و هود به مردم عاد گفت ای برادران تنها پروردگارِ مهرپرور یکتا را ستایش کنید و بر او بهتان مبندید.