سوره هود

ولا أقول لكم عندي خزائن الله ولا أعلم الغيب ولا أقول إني ملك ولا أقول للذين تزدري أعينكم لن يؤتيهم الله خيرا الله أعلم بما في أنفسهم إني إذا لمن الظالمينَ

برداشت از آیه :( آیات 28 تا 31)نوح گفت پروردگار مهر پرور از درون همه آگاه و دیدار با او پاداش من است، من نه فرشته ام، نه گنجی دارم، نه امور پنهان را می دانم، نه شما را به کاری که دوست ندارید اجبار می کنم و نه چشمداشتی از شما دارم، اما شما بدانید که برهان و مهر روشن پروردگارم را نادیده گرفته و چشمانتان را بر راه مهر او بسته اید، بنابراین من برخود ستم نمی کنم و باورمندان و مشتاقان او که به چشمان شما فرومایه اند را نه بد می دانم و نه از خود می رانم، بلکه آنان را یاوران خود می دانم.

قالوا يا نوح قد جادلتنا فأكثرت جدالنا فأتنا بما تعدنا إن كنت من الصادقينَ

برداشت از آیه :( آیات 32 تا 35 )به نوح می گفتند که تو در گذشته نیز با ما ستیزه می کردی اما اکنون بیش از پیش جدل می کنی، بگذار تا راستی وعده ات را خود دریابیم. نوح می گفت؛ وعده ی من سنت جاری پروردگارم می باشد و قطعا شما را در بر گرفته و گریزی از آن نداشته و بازگشتتان به سوی اوست، اگرچه تا از خود فریبی دست نشویید اندرزهایم سودی برایتان نخواهد داشت، اما مطمئن باشید که اگر سخنانم بهتان به پروردگارم باشد آنگاه گناه آن دامنگیرم شود، همانگونه که گناه شما بسوی خودتان باز می گردد.

قال إنما يأتيكم به الله إن شاء وما أنتم بمعجزينَ

برداشت از آیه :( آیات 32 تا 35 )به نوح می گفتند که تو در گذشته نیز با ما ستیزه می کردی اما اکنون بیش از پیش جدل می کنی، بگذار تا راستی وعده ات را خود دریابیم. نوح می گفت؛ وعده ی من سنت جاری پروردگارم می باشد و قطعا شما را در بر گرفته و گریزی از آن نداشته و بازگشتتان به سوی اوست، اگرچه تا از خود فریبی دست نشویید اندرزهایم سودی برایتان نخواهد داشت، اما مطمئن باشید که اگر سخنانم بهتان به پروردگارم باشد آنگاه گناه آن دامنگیرم شود، همانگونه که گناه شما بسوی خودتان باز می گردد.

روشنگری:انما ياتيكم به الله ان شاء = بی‌شک خداوند اگر بخواهد آن را [بر سر شما] خواهد آورد = همانا وعده ی من سنت الهی است و قطعا آن را در می یابید.

ولا ينفعكم نصحي إن أردت أن أنصح لكم إن كان الله يريد أن يغويكم هو ربكم وإليه ترجعونَ

برداشت از آیه :( آیات 32 تا 35 )به نوح می گفتند که تو در گذشته نیز با ما ستیزه می کردی اما اکنون بیش از پیش جدل می کنی، بگذار تا راستی وعده ات را خود دریابیم. نوح می گفت؛ وعده ی من سنت جاری پروردگارم می باشد و قطعا شما را در بر گرفته و گریزی از آن نداشته و بازگشتتان به سوی اوست، اگرچه تا از خود فریبی دست نشویید اندرزهایم سودی برایتان نخواهد داشت، اما مطمئن باشید که اگر سخنانم بهتان به پروردگارم باشد آنگاه گناه آن دامنگیرم شود، همانگونه که گناه شما بسوی خودتان باز می گردد.

روشنگری:ان كان الله يريد ان يغويكم = در صورتی که خداوند بخواهد شما را بیراه گذارد = تا آن زمان که شما خود را می فریبید

أم يقولون افتراه قل إن افتريته فعلي إجرامي وأنا بريء مما تجرمونَ

برداشت از آیه :( آیات 32 تا 35 )به نوح می گفتند که تو در گذشته نیز با ما ستیزه می کردی اما اکنون بیش از پیش جدل می کنی، بگذار تا راستی وعده ات را خود دریابیم. نوح می گفت؛ وعده ی من سنت جاری پروردگارم می باشد و قطعا شما را در بر گرفته و گریزی از آن نداشته و بازگشتتان به سوی اوست، اگرچه تا از خود فریبی دست نشویید اندرزهایم سودی برایتان نخواهد داشت، اما مطمئن باشید که اگر سخنانم بهتان به پروردگارم باشد آنگاه گناه آن دامنگیرم شود، همانگونه که گناه شما بسوی خودتان باز می گردد.

وأوحي إلى نوح أنه لن يؤمن من قومك إلا من قد آمن فلا تبتئس بما كانوا يفعلونَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

روشنگری:و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،

واصنع الفلك بأعيننا ووحينا ولا تخاطبني في الذين ظلموا إنهم مغرقونَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

روشنگری:و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،

ويصنع الفلك وكلما مر عليه ملأ من قومه سخروا منه قال إن تسخروا منا فإنا نسخر منكم كما تسخرونَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

روشنگری:و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،

فسوف تعلمون من يأتيه عذاب يخزيه ويحل عليه عذاب مقيمَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.

روشنگری:و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،

حتى إذا جاء أمرنا وفار التنور قلنا احمل فيها من كل زوجين اثنين وأهلك إلا من سبق عليه القول ومن آمن وما آمن معه إلا قليلَ

برداشت از آیه :(آیات 36 تا 49 )اگر شکیبا باشید درخواهید یافت که نیک سرانجامی از آن نیکوکاران است، داستان نوح را پیش از این نه من و نه شما نمی دانستیم و این راز از سوی پروردگار مهرپرور بر من آشکار گردید،
و نوح چون دانست که از قوم او جز کسانی که تاکنون ایمان آورده‌اند، کسی ایمان نخواهد آورد، اندوه کردار آنان را رها نمود،
و با اراده و بینش سفینه ی نجات خود را استوار ساخت و آن ستمکارانِ غرقه در گمراهی را بحال خود رها نمود،
و هرگاه که ناباورمندان او و سفینه اش را به سخره می گرفتند، نوح پاسخ ریشخند آنان را به آینده حوالت می داد،
و می گفت زودا که دریابید مرگ خوار کننده و درد و رنج جاویدان رستاخیز از آن چه کسی خواهد بود،
نوح می گفت پروردگارم مهربان است و خطا های ما را با نیکی های ما می پوشاند، پس استوار و با نام و یاد او به سفینه هدایت پیوسته و به سوی رستگاری روانه شوید.
سفینه نوح و همراهانش با وجود دشواری ها و سختی هایِ سترگ، آنان را به سر منزل مقصود هدایت نمود اما فرزند نوح با غرور دعوت پدر را نپذیرفت،
و آنگاه که تنور مرگ روشن و یکایک ناباورمندانِ ستمکار را نابود کرد، تنها نوح و خاندانش و اندکی از زوج های باورمند که به سفینه پیوسته بودند رستگار شدند،
فرزند نوح با خود برتر بینی و دوری گزیدن از سفینه ی پدر از راه مهر پروردگار و مهربانی دور و مانند دیگر ستمکاران غرقه گشت،
با هلاکت ناباورمندانِ ستمکارِ نفرین شده،مرارت ها و سختی های نوح و یارانش فروکش کرد،
پروردگار مهرپرور برترین داوران است، و نوح در رستاخیز آرزو کرد تا پسرش به او بپیوندد،
اما با فراست به یاد آورد که در رستاخیز ملاک و معیار شایستگی اصل و نسب و نژاد نبوده و او نباید برای فرزند ناشایست خود انتظار ویژه داشته باشد،
و از این آرزوی نابخردانه و زیانمند پشیمان و برای پوشش این خطا از پروردگار خود درخواست بخشش و مهربانی نمود،
نوح و پیروان نوح زندگانی صلح آمیز خود را در فردوس آغاز و مشمول درود های پروردگار مهرپرور گردیدند و ستمکاران ناز پرورده دچار درد و رنج دوزخ شدند.